امیررضارضایی
پنجشنبه بیستم مهرماه ۱۴۰۲، شهرستان اوز، میزبان عبدالملکی مشاور رئیس جمهور بود تا این مقام بلندپایه کشوری، سهم شهرستان اوز و شهرستان های همجوار، از برکات سفر اخیر رئیس جمهور به استان فارس باشد، که به همراه وزیر ورزش، به عنوان نمایندگان ریاست جمهوری، به این مناطق سفر کنند تا صدای انبوه مطالبات در چندین شهرستان را، به گوش رئیس جمهور برسانند.
به یقین، روز پرمشغله ای برای مسئولین شهرستان اوز نیز بود، تا ضمن خسته نباشید و‌خدا قوت به محمدی فرماندار این شهرستان و سایر خادمین دولتی کل شهرستان و نهادهای شورایی، امیدوار باشیم که نتایجی ارزشمند، حاصل حضور مقامات بلندپایه کشوری در این شهرستان و در باب مطالبات به خاک خورده شود.
در بازدید از خبرهای رسانه ها و تیتر زده شده در مورد این سفر، تیتری با عنوان « نشست با نخبگان شهرستان اوز درحضور مشاور رئیس جمهور» که در پایگاه خبری پسین اوز نشر داده شده بود، توجهم را جلب کرد که پس از خوانش این گزارش و باتوجه به اینکه اکثریت افراد محترم در جلسه یا از مسئولین دولتی و یا از گروههای یکدست اجتماعی بودن، که به یقین از فرهیختگان شهرمان نیز هستند و‌تک تک افراد حاضر در جلسه مشاور ریاست جمهوری، از تلاشگران این دیارند، اما به کار بردن واژه « نخبگان» در تیتر، که می توانست با پیشوند « برخی از نخبگان» یا « بعضی از نخبگان» یا « عده ای از نخبگان» یا « جمعی از نخبگان» آراسته شود تا موجب تحریک سایر گروههای اجتماعی شهر و‌شهرستان، که در جلسه دعوت نشده اند، نشود.
اعتراض بر این نوع تیتر زدن را، به رسانه مذکور که یکی از بهترین های رسانه خبری در سطح شهرستان است بردم و‌ایشان دلیل این تیتر زدن را، استناد به متن درج شده در صفحه پروژکتور داخل سالن جلسه داشتند که از طرف فرمانداری درج شده بود.
متن مندرج در صفحه پروژکتور سالن جلسه با مشاور رئیس جمهور را، در خوشبینانه ترین حالت از اخلاص قلبی، می توان از عدم آگاهی عوامل دولتی در شهرستان اوز، نسبت به وجود دهها گروه فعال اجتماعی درون شهری و درون شهرستانی قلمداد کرد که دارای نخبگانی مطرح در اجتماع هستند، که به هر حال دعوت نشده بودند که البته شاید از اختیارات فرمانداری می تواند باشد، ولی به کار بردن واژه « نشست نخبگان » به صورت عام، نمی تواند سنخیتی با مردمی بودن یک دولت باشد و به یقین شائبه ها و حساسیت های فراوانی حول یک فرمانداری، که نماینده دولتی مردمی و متعلق به تمام مردم و تمام گروههای مردمی است، ایجاد کند. اگرچه این اشتباه را، باز با حالتی خوشبین و نیز به دلیل اطلاع بنده از مردمی بودن فرماندار تلاشگر این شهرستان، یک ناآگاهی و عدم اطلاع عوامل مسئول تدارکات داخلی، از بار معنایی واژه ها، می دانم.
بنده از اولین کسانی بوده ام، که به عنوان خبرنگار، از وحدت گروههای اجتماعی، پس از جلسه وحدتخواه شیخ عبدالقادر فقیهی حمایت کرده و با مقاله و‌تیتر « لطفا به زیر میز نزنید »، همگان را از تحریک گروههای اجتماعی به سمت سرباز زدن اختلافات گذشته، نهی کرده ام.
پس از جلسه وحدتخواه سالن امپراطور، که توسط بانی خیرخواه این شهر، شیخ عبدالقادر فقیهی برگزار شد و‌خواهان وحدت تمام گروههای مردمی و اجتماعی در قبال آینده این شهرستان بود، لازم است تا از اهداف آن همایش مواظبت و تلاش کنیم که در متن ها و نیز در دعوت کردن هایی که از درون بالاترین نهاد دولتی این شهرستان، یعنی فرمانداری صورت می گیرد، دقتی والا و عمیق و برآمده از تجمیع گروهها برای مشارکت اجتماعی، گامهای بلندی در جهت وحدت عملی تمام گروههای مردمی برداشته شود، تا محرک جدایی و سرباز زدن زخم اختلافات کهنه و موجب تنش فرسایشی گروههای اجتماعی نشویم.
به یقین این شهرستان، نیازمند حضور و مشارکت تمام گروه های اجتماعی و مردمی، در میدان عمل، با وجود تمام تفاوت های نگرشی و سلیقه ای، ولی بدون تخریب و تکذیب و طرد همدیگر است تا در جهت توسعه و‌سازندگی این دیار مظلوم از توسعه، گامهای استوار و متحد برداشته شود.
