( محسن نامی ) یاد زمان مدرسه ، درس حساب و هندسه

( محسن نامی ) یاد زمان مدرسه ، درس حساب و هندسه

با عرض سلام و ادب و احترام خدمت همشهریان عزیز و دوستداران موزه ی مردم شناسی اوز

این دلخوانده را به یاد دوران مدرسه و خاطرات خوش آن دوران سروده ام و خانم فاطمه کریما بدون اضافه کردن هیچ
ساز یا صدایی، با صدای طبیعی و توانای خود با موبایل شخصی در تیرماه ۱۴۰۰ ضبط کرده و در بین همشهریان پخش کرده ایم.

باشد که مورد قبول واقع شده باشد و خاطرات خیلی از دانش آموزان و معلمان آن دوران را دوباره برایشان زنده کرده باشیم.

با آرزوی موفقیت برای همه ی دوستان گرامی و با تشکر از موزه ی مردم شناسی اوز که همواره در جهت زنده نگه داشتن میراث آبا و اجدادی ما کوشا بوده و در این راه قدمهای خوبی را به جلو برداشته است. موفق و پاینده باشید.

( محسن نامی – دبی ) 

آرشیو موزه مردم شناسى اوز

سراینده : محسن نامی
گوینده : فاطمه کریما
نام سروده : یاد زمان مدرسه
موضوع : خاطرات یک دانش آموز از دوران مدرسه
مدت : ۴ دقیقه و ۶ ثانیه
تاریخ : تیر ۱۴۰۰
مکان : دبی
شماره : ٣۴۶

یادِه زَمانِه مَدرَسَه، دَرسِه حساب اُ هِندِسَه
اُمنِدُنِست که چُو گُذَشت، دُورَه یِی که آپَس نِدَه 

چند تا کِتاب بِشتَه نِهُد، اُز فارسی دَرس خَشتَه نِهُد 

حافظ اُ سعدی دَرسِیآ، یّک آدُمِه خَستُه نِهُد
تاریخِه ایران مُزبُر هُد، جاه اُ جَلالِه بَرتَر هُد
منشورِه کُورُوش دَرسِه مُ، مُ لِی سَرُم تاجِه سَر هُد  

جغرافیا دَرسِه خَش هُد، هر چی مَخُد اُمنِبَسهُد
اَوًَلِه صَفحَه یِ جغرافی، نَقشَه یِ ایران تِی چَش هُد  

یاده زمانه مدرسه،دَرسِه حساب اُ هندسه
امندنست که‌ چو گذشت،دوره یی که آپَس نِدّه 

املا هَمَش وَلم مُنِوِشت،هر چی شُگُت وَلم مُدُنِست

دَرسِه معلم تِک کلاس،آیَندَمُو هُد سَرنَوشت
دفترِ اِنشامُو جُهُو،موضوعِه انشا آرِزُو
قصه یِ دِلمُو مُنِوِشت،دنیا قشنگ هُد روبرو
ساعَتِه دَرسِه نقاشی، هر بَچِی یَک چی مُکَشِی
وقتی مِداد رَنگی مُدِی، زندگی مَزًَش مُچَشِی
کاردَستِنِه مُ وَ گَچ هُد، اسب اُ خروس عروسک هُد

وَ هر چی یَک چی نَک مُکِه، فِرفِرَه اُ بادبادک هُد

یاده زمانه مدرسه،دَرسِه حساب اُ هندسه
امندنست چه زود گذشت،دوره یی که آپَس نده

کَلًیامُو هَمَه گَلی،تَختَه یی میز اُ صندلی
مَنبَعِه هآوِه مَدرَسَه،هُو مُدُخَه دَستِه بَلِی
فَرًآش اُدآستُد گَچ بِتَه،اُسِی کِلاسِه مَدرَسَه
گچ هَمَه قالب شَگِرِت،تَختَه سیاه اُ گَچِه بِتَه
یادِه بُخآرِن مدرسه،صُبحُش اُ سَرما مُبُدَه
کلاس وَ مِندُ گرم مُکِه،و یَک بخاری تَش دَدَه
کینَه اُ نفرت مُنِهُد، وَ کینَه عادت مُنِهُد
یَک دَرسِه دینی شُدَدِم، اُز هِسکُه نفرَت مُنِهُد

یاده زمان مدرسه،دَرسِه حساب اُ هندسه
امندنست چه زود گذشت،دوره یی که آپَس نِدَه

دَرسِه علوم دَرسِه دِل هُد، قِصَه یِ بلبل اُ گُل هُد
کِتآبِیآ که وآز مُکِه،کِلآسمُو بآغچّه یِ مّنزِل هُد
چّند سال چِدُم مُ مَدرَسَه، اُمنِدُنِست که قَدر اُشهَه

مآسِه چِدُم سَفَر دُبی، هنوز مُ غُصًَه یِ دَرس اُمهَه

یادِه زمانِه مدرسه،درسِه حساب اُ هندسه
اُمنِدُنِست که چو گذشت،دوره یی که آپَس نِدَه 

محسن نامی (سراینده)  

فاطمه کریما (گوینده)