آشنایی با اسامى ٨٠ شغل قدیمى

 آشنایی با اسامى ٨٠ شغل قدیمى

 مینا بازرگانی :همه این مشاغل بر وزن فعال خوانده مى شود و بعضى از این مشاغل هم اکنون کاربردى ندارد.

 صبّاغ: رنگ‌رز، رنگ‌فروش
 سکّاک: چاقوساز
 بزّاز:  پارچه فروش
 دقّاق: آرد فروش
 خرّاط: چوب تراش
 نجّار:  درودگر، چوب‌ساز
 بقّال:  تره‌فروش، غله‌فروش
 حدّاد:  آهنگر، زندان‌بان
 صیّاد: شکارچی
 قنّاد:  شیرینی‌‌پز
 دبّاغ:  پوست‌فروش
 علّاف: علوفه فروش
 سرّاج: سازندهٔ زین اسب
 قصّاب ( جزّاز ):  گوشت فروش
 طبّاخ:  آشپز
 خبّاز:  نانوا
 دلّال:  واسطه معامله
 خرّاز:  فروشنده لوازم خیاطی
 کفاش:  دوزندهٔ کفش
 دلّاک:  کیسه‌کِش حمام، سلمانی
 غسّال:  مرده شوی
 غو‌ّاص:  مرواریدیاب، فرورونده در‌ آب
 سمّاک:  ماهی‌فروش
 طیّار:  خلبان
 طراح:  طرح‌ریز، نقشه‌کش
 سیّاح:  گردش‌گر
 بنّاء:  خانه‌ ساز
 جلّاد:  مجری فرمان قتل
 جرّاح:  شکافنده بدن بیمار برای علاج
 رقّاص:  رقصنده در مجالس
 حجّار:  سنگ‌ تراش
 حلّاج:  پنبه‌ زن
 ندّاف:  لحاف‌ دوز
 صفّار:  رویگر، مس‌گر
 عطّار:  عطرفروش، داروفروش
 جبّار:  شکسته‌ بند
 سقّاء:  آب فروش
 هزّال:  دلقک، لطیفه‌پرداز
 ختّان:  ختنه‌کننده
 خمّار:  باده‌ فروش
 طنّاز:  خنداننده
 تمّار:  خرمافر‌ش
 عصّار:  روغن ساز
 رمّال:  فال‌گیر
 خطّاط:  خوش‌نویس، خوش‌نگار
 سبّاک:  لوله‌کش
 حمّال:  باربر
 شجّار:  دانشمند گیاه‌ شناس
 ضرّاب:  سکه‌ زن
 مدّاح: ستایش‌گر، خواننده شعر آیینی
 نسّاج:  بافنده پارچه
 کنّاس:  رفتگر‌، تخلیه‌گر آب چاه
 مشّاط:  آرایش‌گر
 سنّان:  دندان‌ساز
 فرّاش:  خدمت‌کار
 نقّاش (رسّام):  تصویرگر
 سلّاخ:  آنکه پوست حیوان را می‌کـَنـَد.
 ملّاح (بحّار):  ناخدا، کشتی‌بان
 فلّاح:  کشاورز، برزگر
 نقّال:  قصه‌‌گو
 جمّال:  شتربان
 صرّاف(فلّاس):  داد و ستدکنندهٔ‌ پول
 صیّاغ:  زرگر، جواهرساز
 لبّاد:  نمد مال، نمد‌فروش
 طبّال:  طبل زن، دهل‌ زن
 خیّاط:  دوزنده
 عکّاس:  آنکه عکس برمی‌دارد
 صحّاف:  دوزندهٔ ‌کتاب
 فخّار:  سفال‌گر، سفال‌پز
 حکّاک:  نگین‌ساز، مُهرساز
 حفّار:  چاه‌کن، گورکن، کاوش‌گر
 طرّار:  راهزن، دزد، جیب‌بر
 نقّار:  آنکه‌ بر سنگ‌ یا چوب‌ کنده‌‌کاری‌ کند.
 خطّاب:  سخنران، مسلط به خطبه
 لحّام: جوش‌کار، لحیم کار
 طحّان: آسیابان
 سیّاف: شمشیر ساز
 خیام: چادر دوز
 نصّاب:  نصب‌‌کننده
 لبّاف: جوال‌باف، پلاس باف