سیلوانا سلمانپور
با سلام به شما همشهریان عزیز. با ادای احترام، باید عرض کنم، امروز متنی مرا بسیار متاسف کرد و سخت برآشفت.
چرا به جای تحسین و تقدیر از همشهریان و فعالان فرهنگی خود و تلاش بی وقفه و بیدریغ آنان در زمینه پایتخت کتاب و چندین بار کسب درجات عالی و حداقل اینکه مکرر جزو پنج شهر برتر در این زمینه بوده اند، می تازید ؟
بیشترین فعالیت هایی که باعث سربلندی و نام آوری شهرمان شده است، همه در زمینه های فرهنگی همچون ترویج کتاب و کتابخوانی، پایتختی کتاب، شهر دوستدار کودک و موزه مردم شناسی اوز و…بوده است. دستاوردهای این عزیزان دلسوز و فرهیخته موجب افتخار ما بوده و هست.
بازتاب موفقیت های آنان نه به قول شما چند ثانیه در تریبون پایتخت، بلکه ثبت ماندگار برای تمام دوران است. آنگاه که یونیسف اوز را شهر امن کودکان اعلام می دارد !
آنگاه که موزه مردم شناسی ما چندبار عنوان موزه برتر خصوصی را به دست می آورد ! آنگاه که شهر ما هر ساله در میان پنج شهر برتر پایتخت کتاب قرار می گیرد! اشک شوق از دیدگانمان فرو می ریزد و شادی و غرور در وجودمان رخنه می کند.
رخت گشاد ما نشانی از فرهنگ و آیین ماست که در سرتاسر ایران بی همتاست. چرا از معرفی آن ناخشنود باشیم؟ چرا برای نشان دادن کمبودها، باید از داشته ها چشم بپوشیم یا حتی آنها را بی ارزش جلوه دهیم؟ ما چندین کتابخانه داریم که به نسبت وسعت و جمعیت بسیار ارزشمند است. چرا اینها را با شهرهای همجوار مقایسه نمی کنیم؟
یکسره انتقاد است و نادیده گرفتن تلاش و زحمات دست اندرکاران و مسئولان مربوطه و بزرگنمایی شهرهای همجوار و کوچک کردن شهر خود ! چرا ؟! آیا بقیه شهرها مشکل و کمبود ندارند؟ همه دارند، اما داشته های خود را به نمایش می گذارند و به آنها می بالند ولی ما چه می کنیم؟
همگی می دانیم که در زمینه هایی مشکل و کمبود داریم، همچون تمام شهرهای دیگر، اما هر مشکلی را با فعالان آن زمینه در میان بگذاریم. علت ها را بجوییم و راهکارها را بررسی کنیم و با همدلی و همکاری خالصانه در رفع آنها بکوشیم.
اجازه دهیم افراد در زمینه های تخصصی خویش کارآمد باشند و افتخارآفرین. موفقیت آنان را پاس بداریم و به وجودشان افتخار کنیم، تا جوانان ما نیز بدانند که موفقیت هایشان مورد توجه و تقدیر جامعه خواهد بود و برای پیشرفت خود و جامعه بیش از پیش تلاش کنند و بیاموزند.
به امید آن روز
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
درود بر فرهیخته بانوی شعر و ادب سر کار خانم سیلوانا سلمانپور که همچون گذشته نسبت به علاقمندی به زادگاهش راهکارهای با ارزشی ارائه دادند و تلاش و کوشش عزیزان به ویژه در زمینه هنری مورد تشویق قرار دادند…..
ای زادگاه من، با دیوارهای خشت و گلی
اگر چه از تو دورم ولی در دل نهفته ای