لزوم حفظ زبان مادری و گویش محلی خود با تغییرات امروزی
زینب راوند
زبان ها و‌گویش های مختلفی در ایران وجود دارد و هر کدام معنا و مفهوم مختلفی دارند. در شهرستان اوز هم گویش محلی به خوبی رواج دارد. گاهی کلمه ای چند معنای مختلف دارد و بسته به مکان و زمان و محیط استفاده از آن اهمیت دارد تا معنای دقیق آن کلمه را متوجه شویم. گویش ها در زمان های مختلف دستخوش تغییرات می شوند و یا به فراموشی سپرده می شوند.
گاهی کلمه یا جمله ای از اشخاص مسن به گوشمان می خورد که برایمان جدید بوده، ولی وقتی دقیق تر گوش می کنیم و از آن شخص در مورد آن کلمه سوال می کنیم، به زیبایی و ریتم آهنگین کلمه پی می بریم و دلمان می خواهد با همان گویش خود صحبت کنیم و با لذت با زبان و گویش مادری با همشهریان خود گفتگو کنیم و گاهی این گفتگوها کنجکاوی اشخاص اطراف خود را جلب می کنیم و آنها نیز جذب نوع گویش و زبان منطقه می‌شوند.
گویش و زبان مانند بارکدی است که فقط مختص به افراد یک منطقه است که این امر خود بیان کننده ریشه و هویت شخص و آن منطقه است.
پس گویش و زبان خود را پاس بداریم و تلاش کنیم آن گویش و زبان مادری به نسل های آینده منتقل شوند. حال با نزدیک شدن ماه مهر و باز گشایی مدارس بد نیست به فرزندان خود یاد دهیم که گویش خود را حفظ کنند و به خاطر مسخره نشدن توسط دیگران، گویش و زبان مادری خود را تغییر ندهیم و تلاش کنیم تا آنان هم به ریشه و اصل خود توجه کنند و گویش و زبان مادری خود را به نسل های آینده انتقال دهند. یقین داریم که دانش آموزان در سال های تحصیل خود می آموزند چگونه زبان ملی کشور خود را بیاموزند، پس نگران تغییر زبان و گویش آنان نباشیم.
بیاییم باهم، گویش و زبان مادری خود را پاس داشته و حفظ نماییم.
