عرفان براهیمی
در حال حاضر پس از گذشت سال‌ها با تغییر کاربری عمارت تاریخی حاج رئیس محمد سعید سوداگر، این بنا به موزه مردم شناسی اوز تبدیل شده است و با نمایش آثار متعددی شامل هنرهای دستی منطقه و نقاشی‌های قدیمی به خوبی فرهنگ و سنن مردمان این دیار را به بازدیدکنندگان نشان می‌دهد.
از تزئینات خانه‌های قجری می‌توان به نقاشی‌های داخل خانه اشاره کرد که خبر از ذوق و هنر هنرمندان ایران زمین می‌دهد.
مدیر داخلی موزه گفت: در موزه مردم شناسی حدود ....هزار قلم شیء شناسنامه دار که هر کدام سندی از تاریخ این دیار است، نگهداری می شود.
افزود: بخشی از این موزه به صنایع دستی مردم منطقه اختصاص یافته و شامل ظروف و اشیای سفالی، پارچه بافی، گیوه دوزی و صنعت تفنگ سازی و باروت سازی است.
وی اظهار داشت: گلیم بافی، سنگبری، پارچه بافی، جورو بافی و ملکی دوزی(کفاشی) نیز از دیگر بخش های موزه هستند، صنایعی که در موزه مردم شناسی در معرض دید علاقه مندان قرار گرفته اند بیشتر آنها از قبل از افتتاح موزه تا الان توسط مردم شهرستان اوز بوده وهست.
در موزه، انواع سماور، تنگ، سینی، قوری، قالب های استکان و لیوان، آفتابه لگن، منقلدان، شیرینی خوری، میوه خوری، گلدان، چراغ های گردسوز و زنبوری از جنس مس، برنج و ورشو که در گذشته های دور از جمله کالاهای ضروری خانوارهای اوز محسوب می شدند در این موزه نگهداری می شود.
لباس های محلی از جمله رخت گشاد لباس عروس درشب حنا بندان یا همان شب اول عروسی میپوشند، جلیقه های تزیین شده (سدری) مربوط به مردم اوز در این موزه بر تن مانکن دیده می شوند.
این لباس هااز گذشته با رنگ و مدل های زیبا و خاص در میان مردم منطقه رواج داشته اند و اکنون جایگاه ویژه ای نزد بازدیدکنندگان موزه مردم شناسی اوزدارند.
در قسمت نگارخانه شریف، عکس هایی مربوط به حدود ۱۰۰ سال پیش و عکس هایی از شهر اوز و نحوه پوشش آنها در سال قدیم نیز در این موزه نگهداری می شود.
ودر پایان احمد اکبرپوردر دفتر یاداشت موزه نوشتند پا به اولین پله می‌گذارم پرتاب می‌شوم به تاریخ، ذوق فوق العاده نیاکان که ازورودی در شروع می شود و تا حیاط و شکل پنجره ها و نقاشی های خاص اتاق ها سوگلی ادامه پیدا می کند. هر ساختمان معماری خودش را دارد و نشانی ذوق صاحب آن و از دنیاکپی پیست دور بوده اند. عالی – عالی شارژ شدم شدید.
