ابراهیم محمودیان براساس این سند، شیخ بطى بن سهیل آل مکتوم، حاکم دبی از اوایل قرن گذشته میلادی ار افراد مطلع میخواهد تا گواهی دهند که شامگاه ۲۱ ذیالحجه سال ١٣٢٨ ه.ق مصادف با ٢۴ دسامبر ١٩١٠، نیروهاى مسلح بریتانیا در ساحل این سرزمین پیاده شده، به خانههاى مردم حمله کرده و ۳۷ نفر از اهالی را کشتهاند. این واقعه پس از هشدار و التیماتوم نماینده بریتانیا در خلیجفارس به حاکم و مردم دبى برای توقف قاچاق اسلحه توسط آنها به سواحل ایران و دیگر مناطق رخ داده است. هدف از این نوشتار، نه اعتبارسنجی واقعه مذکور، بلکه اشاره به اسامی شاهدان مندرج در این سند است که همگی از تجار لارستانى (بستکی، اوزی، لاری و خوری) بندرلنگه بوده و در دبى به دادو ستد میپرداختهاند. اهمیت دیگر این سند، اشاره آن به یک فکت تاریخی است که نشان میدهد افول اقتصادی بندرلنگه و مهاجرت تجار این دیار به دبى که خیلى زودتر از آنچه بیان میشود، آغاز شده است. این سند به اوایل سلطنت احمدشاه قاجار و دسامبر ١٩١٠ میلادى و حدود ده سال پیش از کودتاى رضا شاه بازمیگردد. برخی از افراد نامآشنای موجود در این سند عبارتند از: – حاجى محمد ابراهیم اوزى: نماینده شرکتهاى حملونقل دریایى، لنج بادرز، گرى مکنزى و گرىپال در دبى. – محمد عبدالرحمن اوزى ( محمد علىنیا): مشهور به سینگر و نویسنده که منشى محمد ابراهیم بوده است. – عبدالقادر محمدعباس: تاجر مشهور بستک، بندرلنگه و دبى از خانواده عباس – محمدعقیل بن حاج احمد: از تجار مشهور بستک، بندرلنگه و دبى و پدر محمدفاروق – حسین ملامحمد فکرى: تاجر بستکى و پدر محمدصالح فکرى – محمدنور محمدسعید فکرى: تاجر بستکى و پدر اسماعیل فکرى – حاج محمدعقیل کاظم و پسرانش؛ احمد حاجى محمدعقیل و محمدصالح حاجى – محمد فدعقیل: از تجار مشهور بستک، بندرلنگه و دبى. – عبدالغفار حاج علىاکبر کرمستجى: تاجر بندرلنگه و دبى و از خانواده مشهور زینل علیرضا
خیلی هم خوب که تشریف آوردند و این موزه مردمی را دیدند ، آیا خودشان کمکی به پیشرفت این موزه کردند و یا اینکه فقط آمدند دیدند و رفتن؟...
رکنی در مطلب: بازدید ثریا ترکان بازرس استانداری، از موزه مردم شناسی شهرستان اوز
الهی هر چه زودتر دست ظالم از سر مظلوم کوتاه شود...
یک موزه ای در مطلب: سندی تاریخی در موزه اوز و اعلام حمایت مردم اوز از فلسطین در سال ۱۹۴۸
غرورآفرین است...
از اوز در مطلب: سندی تاریخی در موزه اوز و اعلام حمایت مردم اوز از فلسطین در سال ۱۹۴۸
جالب بود...
میم در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
ممنونم از پردازش به این موضوع مهم...
عرفان در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
اخی باخوادن این نوشته زیبا یاد خدابیامرز مادرم افتادم همیشهنان تنوری تفتون وکلوچه میپخت وفذای محلی می خورد ماهم باید این فرهنگ خودمان را نگهداریم وانرا توسعه بدهیم درود ب...
در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
مطلب بسیار جالب و ارزنده ای است به راستی که غذا های سنتی ومحلی. پیوند دهند نسلها. و مردمان. یک خطه. میشوند...
اوزی. از شیراز در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
کاش این کتاب ارزشمند دوباره چاپ بشه من الان جند سال هست دنبال نسخه ی کتاب هستم، ولی متاسفانه اصلا گیر نمیاد...
در مطلب: کتاب تاریخ دلگشای اوز ، هدیه خاندان کرامتی به مردم اوز
با تشکر که یاد گذشته را در دلمان زنده کردید ولی بهتر بود کاملتر توضیح میدادین که به ازای هر بچه ی فوت شده فکر کنم دو تا کوزکی میدادن . در هر حال خوبه که سنتهای قدیم رو نس...
در مطلب: کوزَکای بَراتی، کوزه ای با خاطراتی به شیرینی سالهای کودکی
پاسخ به اوزی ساکن شیراز: “ اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی مینامند. “ بر پایه ای چه مدرکی ؟ در مورد زبان و یا گویش اوزی و زبان بیشتر مردم جنوب استان پارس...
احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری