جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
 |  19/ دسامبر/ 2020 - 1:09
  |   نظرات: يك نظر
6,632 views

نامه تشکر آمیز شیخ راشد حاکم سابق دبی به شهردار اوز در سال ۱۳۳۸

در سفری که مرحوم شیخ راشد بن سعید آل مکتوم حاکم وقت دبی به جنوب ایران در سال ۱۳۳۸ داشته‌اند، مرحوم محمدیوسف محمودی، شهردار وقت اوز، قاصدی به لار نزد ایشان می فرستد و ایشان و همراهانشان را به اوز دعوت می‌کند.

شیخ راشد که سابقه دوستی و آشنایی با اوزیها داشته، در نامه‌ای به زبان فارسی به تاریخ ۲۵ بهمن ماه ۱۳۳۸ خورشیدی از شهردار اوز تشکر می‌کند.

 

 

 

 

 

 

اصل این نامه نزد آقای محمد محمودی نگهداری می‌شود و رونوشت این نامه به موزه مردمشناسی اوز اهدا می‌گردد.
گفتنی است راشد بن سعید آل مکتوم (زاده ۱۹۱۲) نایب رئیس کشور امارات متحدهٔ عربی و امیر دبی بوده است. او در سال ۱۹۵۸ امیر دبی شد و در سال ۱۹۹۰ درگذشت.

شیخ محمد بن راشد، امیر کنونی دبی فرزند و جانشین اوست.

 

 

 

 

نگارنده : هادی صدیقی  عضو هیئت امنای موزه مردمشناسی اوز

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

One Response to “نامه تشکر آمیز شیخ راشد حاکم سابق دبی به شهردار اوز در سال ۱۳۳۸”

  1. قدرا پرمون گفت:

    پدر بزرگم حاج یوسف پرمون
    همیشه از شیخ راشد ، پدر شیخ محمد تعریف می کرد و از اخلاق و رفتار نیکش سخن می گفت
    آن ایام که در اوز شغل و درآمد آنچنانی نداشتیم .
    و پدرانمان برای شغل و در آمد بیشتر راهی دبی می شدند .
    آن هم با چه زحمت و دردسری
    چون هواپیما نبود و برای رسیدن به مقصد با قایق بادبانی از بندر لنگه راهی دبی می شدند .
    آن زمان هیچ وسیله ارتباطی هم نبود که بعد از رفتن از حالشان با خبر بشویم . چه روزگار سختی داشتیم و دلواپس عزیزانمان بودیم .آن ایام دبی نیز امکانات امروزه را نداشت و جمعیت خیلی کم از هندی ، عرب و ایرانی در آن جا ساکن بودند ، برق و لوله کشی آب نیز نداشتند ، پدر بزرگم با شیخ وقت دبی بسیار دوست و صمیمی بودند . شیخ راشد به خودمونی های ساکن در آن زمان اصرار می کرد که تابعیت آن محل بگیرند .
    اما پدرانمان راضی نمی شدند و ایران خودمان را به آن سر زمین ترجیح می دادند و فقط برای کار و در آمد زایی به آن جا رفته بودند
    پدر بزرگم با شیخ راشد سفری از دبی به شیراز نیز داشتند .
    قدرا پرمون

آخرین نظرات
  • جالب بود...
    میم در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • ممنونم از پردازش به این موضوع مهم...
    عرفان در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • اخی باخوادن این نوشته زیبا یاد خدابیامرز مادرم افتادم همیشهنان تنوری تفتون وکلوچه میپخت وفذای محلی می خورد ماهم باید این فرهنگ خودمان را نگهداریم وانرا توسعه بدهیم درود ب...
    در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • مطلب بسیار جالب و ارزنده ای است به راستی که غذا های سنتی ومحلی. پیوند دهند نسلها. و مردمان. یک خطه. میشوند...
    اوزی. از شیراز در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • کاش این کتاب ارزشمند دوباره چاپ بشه من الان جند سال هست دنبال نسخه ی کتاب هستم، ولی متاسفانه اصلا گیر نمیاد...
    در مطلب: کتاب تاریخ دلگشای اوز ، هدیه خاندان کرامتی به مردم اوز
  • با تشکر که یاد گذشته را در دلمان زنده کردید ولی بهتر بود کاملتر توضیح میدادین که به ازای هر بچه ی فوت شده فکر کنم دو تا کوزکی میدادن . در هر حال خوبه که سنتهای قدیم رو نس...
    در مطلب: کوزَکای بَراتی، کوزه ای با خاطراتی به شیرینی سال‌های کودکی
  • پاسخ به اوزی ساکن شیراز: “ اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی می‌نامند. “ بر پایه ای چه مدرکی ؟ در مورد زبان و یا گویش اوزی و زبان بیشتر مردم جنوب استان پارس...
    احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری
  • پاسداری از زبان مادری از اهم ضروریات است. آفرین، کار شایسته‌ای انجام داده‌اند...
    اوزی در مطلب: مراسم گرامیداشت روز جهانی زبان مادری در موزه مردم شناسی اوز برگزار شد
  • .در پاسخ به آقای عبدالله خضری: آیا مدرکی دارید یا افرادی را که با شما مخالف هستند متهم می کنید؟ در هر صورت ، مردم حق دارند مطالب پروژه ها، کتاب ها و مقالات منتشر شده برای...
    احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری
  • در جواب آقای احمد ز اوزی اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی می‌نامند. تلاش شما برای تحمیل نام لارستانی به این زبان نتیجه‌ای در بر ندارد....
    اوزی ساکن شیراز در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری