جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
 |  10/ سپتامبر/ 2021 - 2:04
  |   نظرات: بدون نظر
464 views

مسئول هنر های تجسمی اداره ارشاد فارس :” نگارخانه شریف اوز ” با شرافت، پرچم گالری شهرستان های فارس را در موزه نگهبان است

 

 

   

 

( کوشیار ضیایی) سپاس و تقدیر از نگارخانه داران فعال فارس

دوستان عزیزم درود

ورود نیروهای جدید مرا به وجد آورد تا متنی بنویسم در خوشامد دوستان نو و فضایی متصور شوم پر امید برای مسیری پیش رو.

اما جا دارد از نگارخانه ها و مدیرانی که علی رغم شرایط نامساعد ۲سال گذشته و اجاره ای بودن محل فعالیت ، با چنگ و دندان پرچم فعالیت های تجسمی و نگارخانه های استان را برافراشته نگاه داشتند بی ادعا و با اتکا به نیروی اراده و توان شخصی و بدون پشتوانه های سیستمی و دولتی پابرجا ماندند، یادی کنم و سر تعظیم بر این جسارت و پایداری فرود آورم.

به واقع باید این مبارزان عرصه هنر را قدر دانست.
اینکه امروز ورود نیروهای جدید ما را به وجد می آورد، نه اینکه شاهد چنین رویدادهایی نبوده ایم و مراکز فعالی نداشته ایم، فراموش نمی کنیم که سالهای۹۵ تا ۹۸ شیراز بعد از پایتخت اقتصادی و سیاسی کشور، فعال ترین پایگاه تجسمی کشور بود و بیشترین تعداد نگارخانه های فعال کشور را داشت. تا جایی که تعجب دست اندرکاران کشوری را برانگیخته بود و گزارش های ما را با بازدیدهای مختلف آزموده بودند.
اما امروز با ناملایمات مختلف به جایی رسیده ایم که به سختی ۴ تا ۶ نگارخانه همچنان پابرجا، راه و مسیر پیشین را ادامه می دهند.

من به نوبه خود از این مدیران مستحکم و پرتوان که ماندند و با نگاه همچنان حرفه ای، اختصاصا به هنر پرداختند و حرفه خود را حفظ کردند و پایگاهی شدند تا روزگار خوش دیروز را یادآور باشند، قدردانی کنم.

” جم ” ۱۲ ساله، که توسعه خود را با روزگار کرونا زده در هم تنیده دید، اما همچون همیشه ماند و نه تنها خودش بلکه پایگاه و مامنی شد برای دیگرانی که ناملایمات روزگار قصد حذفشان را داشت! جم این خالص ترین نگارخانه فارس؛ ماند و همچون پرنده فلزی پایدار سردرش، نغمه خوان نگارخانه های شیراز شد.
” سروناز ” که با آمار بیشترین رویدادهای برجسته هنری بخش خصوصی فارس، سرمنشا تحولات هنری نگارخانه های شهرمان شد و الگویی که هرکه آمد خواست چون سرو او ناز خرامان کند و چراغ روشن هنر نگارخانه داری را با چنگ و دندان نگاه داشت.
از مجموعه ” آبان ” یاد کنم که پایگاه خود را حفظ کرد تا امیدی باشد برای عکاسان حرفه ای شهر .
یاد ” هان ” و ” محلاتی نازنین ” از یاد نمی رود که مجموعه ای مستحکم ساخت تا بعد از خودش همچنان ادامه دهنده مسیر روشن هنر نوگرا باشد .
” هنر شیراز ” که در روزگار نه چندان دور سردمدار نگارخانه ها بود و با سابقه دیرین خود اکنون کنج نشینی هنر شیراز را سرلوحه کرده تا پایداری اقتصاد هنر را معنا کند.
” مانی “را بگویم که با رویکرد متفاوت خود، چتری شده تا بسیارانی دل به میزهای پرامید او بسته روزگار گذرانند.
” شریف ا‌وز ” که با شرافت پرچم گالری شهرستان ها را در موزه نگهبان است.
” پیرسوک ” پرنشاط که همچنان سازندگی در این عصر نامراد سرلوحه دارد و هنر درهم تنیده و محوریت ” تاروپود” که فعل باهم بودن را چه زیبا صرف می کرد.
زنده ایم با خاطرات ” هنرمعاصر” ، آشناییم با دلتنگی های ” آشنا ” ، سو سو می زند نگاهمان با تلاش جوانان پرامید ” سو” ، روزگار پر رونق ” نارنج ” این نگین خالص هنر و اقتصاد هنرمندان جوان، امیدواریم با یاد و خاطرات نه چندان دور ” وصال ” ، احسنت بر ماندگاری ” طرح ” ، قلب تپنده نقاشی ایرانی در ” نیل” ، زرق و برق ” شیرازی وصال ” ، امیدآفرینی راستین ” مهر ” ، ” تجسم شیشه ” های رنگارنگ با حجتی مهربان، ” آی ” بلند فرهادی، فضای حرفه ای و هنری ” زی ” ، جنب و جوش هنری ” اندیشه ” محور با ” ایمان ” رحیمی، زایندگی و سربلندی ” آب ” ، ” خاک ” پاک فرخی، روح بلند و سنت نوین ” سی راه” ، جنب و جوش نگاره ها در ” به نگار” ، سروش پرمهر ” مهستان ” و زندگی ” رومی ” به سبک ایرانی و همه آنهایی بودند و امید روییدن دوباره شان ماندنم را دلیل است.
اینها همه روزگار روزهای پرامید هنر شهرمان را ساخته اند و جاداشت تک تک شان را یاد کنم و قدر شناسم.
آنان را هم که جا افتادند پوزش طلبم. و زمینه را مهیا داریم برای دیگرانی که باز خواهند آمد و سبز خواهند کرد دشت امید میهنم را.
سربلند باشید.

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

آخرین نظرات
  • جالب بود...
    میم در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • ممنونم از پردازش به این موضوع مهم...
    عرفان در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • اخی باخوادن این نوشته زیبا یاد خدابیامرز مادرم افتادم همیشهنان تنوری تفتون وکلوچه میپخت وفذای محلی می خورد ماهم باید این فرهنگ خودمان را نگهداریم وانرا توسعه بدهیم درود ب...
    در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • مطلب بسیار جالب و ارزنده ای است به راستی که غذا های سنتی ومحلی. پیوند دهند نسلها. و مردمان. یک خطه. میشوند...
    اوزی. از شیراز در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • کاش این کتاب ارزشمند دوباره چاپ بشه من الان جند سال هست دنبال نسخه ی کتاب هستم، ولی متاسفانه اصلا گیر نمیاد...
    در مطلب: کتاب تاریخ دلگشای اوز ، هدیه خاندان کرامتی به مردم اوز
  • با تشکر که یاد گذشته را در دلمان زنده کردید ولی بهتر بود کاملتر توضیح میدادین که به ازای هر بچه ی فوت شده فکر کنم دو تا کوزکی میدادن . در هر حال خوبه که سنتهای قدیم رو نس...
    در مطلب: کوزَکای بَراتی، کوزه ای با خاطراتی به شیرینی سال‌های کودکی
  • پاسخ به اوزی ساکن شیراز: “ اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی می‌نامند. “ بر پایه ای چه مدرکی ؟ در مورد زبان و یا گویش اوزی و زبان بیشتر مردم جنوب استان پارس...
    احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری
  • پاسداری از زبان مادری از اهم ضروریات است. آفرین، کار شایسته‌ای انجام داده‌اند...
    اوزی در مطلب: مراسم گرامیداشت روز جهانی زبان مادری در موزه مردم شناسی اوز برگزار شد
  • .در پاسخ به آقای عبدالله خضری: آیا مدرکی دارید یا افرادی را که با شما مخالف هستند متهم می کنید؟ در هر صورت ، مردم حق دارند مطالب پروژه ها، کتاب ها و مقالات منتشر شده برای...
    احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری
  • در جواب آقای احمد ز اوزی اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی می‌نامند. تلاش شما برای تحمیل نام لارستانی به این زبان نتیجه‌ای در بر ندارد....
    اوزی ساکن شیراز در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری