شیخ سبز اندیش،از مالزی پرآب تا زمین خشک بی آب..
متولد ۱۳۶۰..
از بلادی کهن نام ایرانی، که عظمت نامش پس از هزار ه های ثبت شده از دل ویرانه ها، و از دوران شکوفایی نامش که با وجود یکی از بزرگترین و نام آورترین پرستشگاههای ایرانیان باستان که اینک در بطن خاکش مدفون است ولی از دل تاریخش هنوز هم فریاد می زند، زاده شد:
از کاریان کهن …
کودکی، نوجوانی و جوانی در علم و حکمت و دین گذشت ..
از مکتبخانه روستایی و مدارس علوم دینی شهری، تا تحصیلات عالیه در یکی از بزرگترین دانشگاههای علوم دینی در دنیا، یعنی مالزی…
گرفتن دکترای علم تفسیر با ۴۰ مقاله علمی به زبان فارسی، عربی و انگلیسی.. و تالیفاتی متعدد که نامش بر صفحات کتب منتشره می درخشد..
چگونه می شود که شرایط ماندگاری در یکی از خوش آب وهواترین کشورهای دنیا را داشته باشی ولی برگردی به زادگاهت در زمانه خشکسالی؟
عشق؟
تعهد؟
یا خوی اصلاحگری و مصلح بودن برای جامعه؟
شاید آخری حجت تمام زندگی خود قرار داده است.:
اصلاحگری و مصلح بودن برای جامعه ای که روزگارش، بر لب تیغ ناهنجاریهای اجتماعی در حال گذران است..
و این حجت را ، در دوران تحصیل در منطقه کاریان و اوز و جزیره ها به عینه به اثبات رساند:
تاسیس کانون تجلی فرهنگ کاریان در سال ۱۳۸۴ و تشکیل کمیته های فرهنگی ، ورزشی در مبارزه با اعتیاد جوانان و چاپ نشریه نیایش و….
و زندگی در بطن جامعه و لمس دردهای اجتماع..
از بهشت مالزی تا زمینی خشک در کاریان ،
که اینک آن زمین، دیگر خشک نیست
زیرا که دکتر شیخ محمود حقیقت نیا، به کلمه ای خاص معنای عملی بخشید:
کلمه حرکت را پیش آهنگ تمام آموخته هایش در راه اصلاح جامعه قرار داده است تا برکتی بزرگ ،حاصل آید..
پنجشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰،
پارک مادر کاریان که با دستان این مصلح و فعال اجتماعی ، نهال به نهالش را در زمانه بی آبی ، خود در زمین کاشته بود را ، به نام پارک مادر تقدیم مردم کرد..
دست خالی، همت عالی می خواهد،
آنکه حتی در مسیر ساخت این بوستان که با فقدان مادر نیز همراه بود و نهالهایش در گیرو دار درمان و خدمت به مادر نیز خشکیدند، از پای ننشست تا امروز ، ثمره حرکت خود را الگوی جوانان ، داعیان ودلسوزان جامعه قرار دهد.
خدا قوت شیخ سبز اندیش
نگارنده : امیر رضا رضایی( خبرنگار پایگاه خبری موزه اوز )
بار گذاری : عرفان براهیمی ( معاون فنی پایگاه خبری موزه اوز )
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است
خداوند متعال حافظ و نگهدارش باشد
چه خبره آقای رضایی چرا اینقدر با ادبیات غیر حرفه‌ای گزارش تهیه کردیم. یه خرده تناسب بار معنایی کلمات با واقعیت رو بیشتر بسنجید. ظلم نکنید به کلمات و به زبان.
موفق باشید
ضمن عرض ادب و احترام خدمت بزرگوار در کامنت ( ابراهیم سبزی…با توجه به شناختی که بنده حقیر خداوند متعال از این مصلح جوان و فعال اجتماعی دارم، کمترین کلمات را در قبال سالها زحمت ایشان ادا کردم..واقعیت بزرگتر از کلمات بتده حقیر است..که بعنوان خبرنگار فقط توانستم گزارشی کوتاه از فعالیت ایشان ، تقدیم مردم کنم.. ان شاالله روز به روز در تلاش برای آموختنی بهتر برای هویدا کردن چهره های ناشناخته به جامعه و با کلمات فصیح تر خواهم بود ..و سپاسگذار خواهم شد اگر در این مسیر بنده را یاری فرمایید..این شماره بنده خدمت شما : ۰۹۱۷۹۷۹۲۰۰۶…..سپاس بزرگوار?