جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
 |  10/ مارس/ 2022 - 7:08
  |   نظرات: ۷ نظر
853 views

چرا بچه های کوچه شادی درخت نکاشتند؟

 

 

 

 

 

 

 

 چرا بچه های کوچه شادی درخت نکاشتند؟

کم‌توجهی گسترده مسئولان شهری گذشته ، در حق اهالی مسکن مهر شهر اوز…

به راستی از شعار تا عمل چه فاصله ای است؟
آنگاه که وقتی تصویری از آن سوی دنیای مدرن جهان اولی، و از درختی حصار کشیده در کنار اتوبانی و یا وسط کوچه ای یا حفاظت شده در وسط انبوه ساختمانی، گرفته می شود و آنگاه به سرعتی غیرمنتظره در گروههای مجازی دنیا دست به دست شده و در نهایت به گروههای مجازی وطنی، و به گروه من و شمای حافظ محیط زیست و یا گروههای اجتماعی سینه سپر کرده برای اصلاحات اجتماعی و رشد و بلوغ اجتماع می رسد و هزاران لایک و تایید و تشویق نسبت به عاملانش می خورد و در نهایت آه از نهادمان برمی آید که هیهات :
ببینید و بنگرید مرز توسعه یافتگی انسان را ..که چگونه مردمی و چگونه ملتی هستند که برای یک درخت حاضرند که چه ها کنند و چه ها شوند.. ولی افسوس که ما نمی توانیم..

آری : ما نمی توانیم..

زیرا به مرز عمل که برسیم وبه مرحله استقامت برای حفظ دستاوردها ‌که برسیم، دهها توجیه و سفسطه می شود عامل اصلی واماندگی و در نهایت بی تفاوتی در میدان حقیقی و عمل ..
و می شود برجای ایستادن و سکوت کردن و در نهایت محکوم کردن یک حرکت توسعه یافته اعتراضی آرام که می تواند جرقه ای برای گام نهادن در مسیر ترقی و بیدار شدن روح بی تفاوتها در جامعه محسوب شود..

اما هنوز نمی دانیم یا شاید هنوز باور نداریم که یکی از ارکان توسعه یافتگی ، حفظ داشته هاست.

بچه های کوچه شادی در مسیر آموختن یکی از ارکان اولیه توسعه یافتگی بودند تا یاد بگیرند:
حفظ دستاورد و حفظ آنچه خود می کارند، از کاشت آن مهمتر است
حتی اگر فرداها درختانشان قطع شود..
حتی اگر دیگر راهی برای حفظ دنیای آزاد کودکانه خود، که نه فقط چند درخت ، بلکه حفظ فضای آزاد طببعی و صدای چرخان تن و جان خود را می خواستند تا در میان سنگ و سیمان و بلوک چون دیوار زندانی، محبوس نگردند..

اما سوال اینجاست..
آنهم در اطراف این مجموعه عظیم بی چیز..
آنهم با نبودن همان چیزهایی که کودکان در همه سالهای کودکیشان می خواستند… بازمینی باز و فراخ برای بازی..
محیطی آموزشی برای شادی و آموختن درس زندگی… ولی هیچ نداشته اند تا اکنون…در همه این سالهایی که کودکانی بزرگ شدند و چه می دانید که اکنون در چه تفکراتی با وجود کمبودهای گذشته، در چه مسیری در حرکتند..
و سوال همینجاست:
کدام کارشناس اجتماعی را مشاور خود ساختید تا با نگاه کارشناسی به حجم بالای تراکم جمعیتی در اکنون و با وجود تمام کمبودهای فضای فرهنگی، آموزشی و ورزشی، قرار بر افزون کردن صدها واحد مسکونی در این محل را کردید،،؟ آنهم بدون توجه به همان نگاه کارشناسان اجتماعی که متاسفانه وجود خارجی ندارند…

بی شک ساختمان و مسکن را باید ساخت و برای مردم هم باید ساخت، و برای بی خانمان ها نیز باید ساخت ، اما در کجا ساختن مسئله ای فراتر از ساخت آن است..

یک مجموعه بزرگ و جمعیتی را نمی توانند ، فقط ساخت..
آیا شما آگاهید در کوچه پس کوچه های همین مسکن مهر با این تراکم جمعیتی کنونی، چه خبر است؟

آیا لمس کرده ایدبسترهای مناسب ناهنجاریهای اجتمایی در این مجموعه را؟

بی شک آگاه نیستید…

چون برای لمس آن باید و باید در آن زندگی کرد…

در کوچه های شب و روزش باید قدم زد و خاکش را چشید و بو کرد… نه از دور و نه با شعار…

بچه های کوچه شادی امسال درخت نکاشتند

تا یاد بگیرند که بدون هیاهو و بی قانونی و بدون بی حرمتی، مطالبه ای خیلی کوچک از کمبودهای بزرگ این مجموعه بیگانه در شهر را ، به گوش یک جامعه برسانند..

و این مهم و حرکت ارزشی نه فقط برای امروز ونه فقط برای چنددرخت ،بلکه برای فردای این جامعه بی تفاوت و برای آموزش حفظ داشته هایی به  نام هویت ایرانی و اسلامی  نیز می توانست رقم بخورد.. تا نسلی پاسدار ارزشها پرورش یابد، اگر و اگر حداقل در این روز نکاشتنشان ، یک مسئول شهری به خود همت حضور در بین کودکان را می داد تا آنان نیز احساس ارزش کنند..
ولی دریغا که همه گرم کاشتن ها شدند و از حقیقتی واقعی چون ارزش نهادن به نسلی مطالبه جو که درمسیر آموزش حفظ ارزشها و داشته ها قرار دارند، غافل ماندند…

امتحان حفظ ارزشهایی که در معرض شدیدترین حملات رسانه ای بر روی نسلهای پایه این سرزمین، و در جهت تغییر فرهنگ اصیل یک ملت نیزقرار گرفته است..

کمبودهای فراوان مسکن مهر اوز و اجحاف به اهالی ساکت و صبور آن، در یک سطر و دوسطر نخواهد گنجید.. ولی گویا این مجموعه بزرگ در دنیای دیگری از این شهر قرار دارد که شده است ، محفل آسایش و آرامش انبوه سگان در کوچه هایش.. تا در غیاب و غفلت تمام مسوولان گذشته اش و بی تفاوتی کنونی اش، همچنان بتازند و به ناهنجاریهای فراوان کوچه هایش ، ریشخند بزنند..

بچه های کوچه ای شادی امسال درخت نکاشتند
تا نماد نسل پایه ای مطالبه جو ، با حفظ احترام به قانون در فرداها شوند…

راستی نوروز نزدیک است…
آیا می شود بلوارهای پوسیده اش ، در ورودی های این سرزمین بیگانه را رنگ کنید؟

 

 

 

 

 

 

 

 

نگارنده : امیر رضا رضایى ( خبرنگار پایگاه خبرى موزه اوز )

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

7 Responses to “چرا بچه های کوچه شادی درخت نکاشتند؟”

  1. ناشناس گفت:

    ممنون از شما همشهریان عزیز
    من آرمیتا جعفری هستم
    مسئول :اصول شهروندی در کوچه شادی

  2. ناشناس گفت:

    با سلام و عرض ادب ممنون از اقای هنری بابت متنی که برای کوچه شادی نوشته اید من آیلین فروغی هستم معاون محیط زیست کوچه شادی با مدیریت اقای امیر رضا رضایی?

  3. محمد گفت:

    قابل تقدیر است حمایت از محیط زیست و مطالبه گری اما این بچه های پاک می طلبند هر کدامشان با یک روش تربیتی با کمک مشاورین مربوطه تربیت شوند نه اینکه بر اساس تفکرات خودمان همه به یک روش هدایت کنیم . اگر تخصصی به آموزش این کودکان معصوم پرداخته نشود ممکن است در آینده دچار آسیب شوند .

  4. اوزی ساکن مسکن مهر گفت:

    راستی چرا شهرداری اوز در منطقه مسکن مهر. وفضای سبز بین آنها درختکاری نمی کند چرا به آسفالت کوچه هایش نمی رسد واکه گیری نمی کند. چرا ؟؟؟!!

  5. شهروند گفت:

    کودکان پاک و معصوم را بر اساس واقعیتها باید پرورش داد .و باید بدانند که مطالبه گری بر اساس اصول صحیح باشد که شاید پافشاری بر تملک ملکی که سندش دست دیگری ست ممکن است در آینده آنها را در تصمیم گیری و مطالبه گری دچار اشتباه کند

  6. امیررضارضایی گفت:

    بسم الله الرحمن الرحیم
    قابل توجه محترمان در کامنت( محمد و شهروند)
    درخواست می کنم قبل از قضاوت در نوع فعالیت کوچه شادی، حتما به خود زحمت داده و سری به کوچه شادی بزنید که بدانید اینجا مکمل چه کمبودهای آموزش داده می شود…اینجا در مرحله نخست بازی برای شاد بودن بچه ها دارد… و الباقی در ذیل بد نیست بشنوید

    بنده در نوشته ( چرا بچه های کوچه شادی امسال درخت نکاشتند؟)
    کاملا به دلائل ایستادگی، برای حفظ داشته های مردم و بچه ها، توضیح دادم.. لطفا به سایت مراجعه شود…
    ……..
    در امتداد کوچه شادی( این کوچه پس از برگزاری و ایده سازی برنامه ها، به این نام شهره یافت) درختانی هستند که اهالی از سالها قبل کاشته اند..
    میز آموزش کوچه شادی نیز در میان آنهاست.
    .
    کسی منکر دولتی بودن زمین نیست ولی درخواست اهالی و بچه ها، این بود که مجموعه فضای باز و سبز این کوچه حفظ شود و جانمایی مسکن ملی فاز ۳، حداقل عقب نشینی داشته باشد..

    همان ابتدا ،حضرات متولی فرمودند که در دو طرف مسجد به متراژ ۱۶۰۰متر زمین برای فضای سبز اختصاص و در نقشه جانمایی شده..( البته الان گفتن دو تا ۱۶۰۰متر)

    اعتراض بچه ها و اهالی کوچه شادی با آمدن معاون بنیاد مسکن شهری استان فارس به جمع بچه های کوچه و حضوری با حوصله و به مدت یکساعت با همراهی ریاست محترم راه و ریاست محترم بنیاد مسکن، وارد فاز جدیدی از اعتراضات شد..

    دکتر پروری ضمن بازدید از کوچه شادی و دیدن فعالیت و فضای سبز این کوچه ، به مسوولین اینجا و نیز با ارسال کلیپ به مقامات بالاتر ، تاکید کردند که: ( اگر چه زمین دولتی است ولی به دلیل کم کاری خدمات دولتی به مردم و جبران آن توسط اهالی و بچه های کوچه شادی، این مجموعه کاملا باید حفظ شود و نقشه باید تغییر کند..حتی فرمودند که ۴ طبقه ساختن، روبروی دو طبقه ای که فضای سبز آن نیز قراره نابود شود، اصلا و ابدا منطقی نیست) ..

    بچه ها با حرفهای جناب دکتر خیلی خوشحال شدند و دکتر و مسوولین را بدرقه کردند‌.

    بعداز سه ماه مسوولین محترم شهرستان دوباره تشریف آوردند و فرمودند:
    تمام… و هیچ چیزی عوض نشد…

    البته لطف می نمایند و درختان پیاده رو را نگه می دارند‌..

    حرف اینه:
    ( لطفا منت زمین صاف در کنار مسجد ، بر سر بچه های کوچه شادی نزارند)
    بنده مهندس نیستم ولی فکر کنم هر جا زمین تفکیک بشه حداقل فضای سبز و غیره ازش جدا می کنند…

    گروه فرهنگی و ورزشی کوچه شادی از تاریخ آخرین مقاله در این باب، تمام اعتراضات خود را مختومه اعلام کرده است..
    کوچه شادی در آخرین اعتراض خود، قرار بود زنجیره انسانی در روز درختکاری تشکیل دهد، اما با درایت و دلسوزی مامورین امنیتی به دلیل سواستفاده برخی و سوار شدن بر موج این اعتراض آرام، به صلاحدید و اختیار تام خود ، این برنامه را کنسل کردیم.. ولی متاسفانه بنده به دلیل اعلام کنسلی آن، در فضای کوچه شادی مورد هجم سنگین تهمت و توهین کسانی قرار گرفتم که گویا قرار بود از دیوار مجموعه فرهنگی کوچه شادی بالا بروند،.
    ولی به واقع با دلسوزی و خبر زودهنگام مامورین بود ، که این فتنه از مجموعه ما ، دور و خنثی گردید..الحمدالله که حافظ قدرتمند؛ الله است و لاغیر ..

    مجموعه مدیریتی کوچه شادی در مدت چند ماهه ، تمام مسیرهای اعتراضی، چه به صورت مکاتبه با مسوولین و چه جلسات حضوری در مورد حفظ فضای سبز کوچه شادی، در چهارچوب قانون انجام داده است..زیرا که قانون مداری از آموزه های اصلی کوچه شادی برای دوری از هوچی گری، الواطی و اعتراضات غیرقانونی بوده و هست‌..

    لذا در اینجا اعلام می کنم: همانطور که متعاقبا به مسوولین نیز اعلام شده است : *گروه فرهنگی کوچه شادی با هر نوع بداخلاقی و توهین و تهمت و اعتراضات غیر قانونی، مخالف بوده و این نوع نگرش از این فعالیت فرهنگی، جداست*

    ما زبان اعتراض خود را، با زبان دنیای بچه ها، به گوش مسوولین رساندیم… تصمیم با متولیان است…

    والسلام‌..

  7. محمد گفت:

    آقای رضایی تصمیمات کوچه شادی جمعی اتخاذ می شود یا فقط توسط شخص مدیریت

آخرین نظرات
  • جالب بود...
    میم در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • ممنونم از پردازش به این موضوع مهم...
    عرفان در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • اخی باخوادن این نوشته زیبا یاد خدابیامرز مادرم افتادم همیشهنان تنوری تفتون وکلوچه میپخت وفذای محلی می خورد ماهم باید این فرهنگ خودمان را نگهداریم وانرا توسعه بدهیم درود ب...
    در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • مطلب بسیار جالب و ارزنده ای است به راستی که غذا های سنتی ومحلی. پیوند دهند نسلها. و مردمان. یک خطه. میشوند...
    اوزی. از شیراز در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردم‌شناسی
  • کاش این کتاب ارزشمند دوباره چاپ بشه من الان جند سال هست دنبال نسخه ی کتاب هستم، ولی متاسفانه اصلا گیر نمیاد...
    در مطلب: کتاب تاریخ دلگشای اوز ، هدیه خاندان کرامتی به مردم اوز
  • با تشکر که یاد گذشته را در دلمان زنده کردید ولی بهتر بود کاملتر توضیح میدادین که به ازای هر بچه ی فوت شده فکر کنم دو تا کوزکی میدادن . در هر حال خوبه که سنتهای قدیم رو نس...
    در مطلب: کوزَکای بَراتی، کوزه ای با خاطراتی به شیرینی سال‌های کودکی
  • پاسخ به اوزی ساکن شیراز: “ اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی می‌نامند. “ بر پایه ای چه مدرکی ؟ در مورد زبان و یا گویش اوزی و زبان بیشتر مردم جنوب استان پارس...
    احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری
  • پاسداری از زبان مادری از اهم ضروریات است. آفرین، کار شایسته‌ای انجام داده‌اند...
    اوزی در مطلب: مراسم گرامیداشت روز جهانی زبان مادری در موزه مردم شناسی اوز برگزار شد
  • .در پاسخ به آقای عبدالله خضری: آیا مدرکی دارید یا افرادی را که با شما مخالف هستند متهم می کنید؟ در هر صورت ، مردم حق دارند مطالب پروژه ها، کتاب ها و مقالات منتشر شده برای...
    احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری
  • در جواب آقای احمد ز اوزی اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی می‌نامند. تلاش شما برای تحمیل نام لارستانی به این زبان نتیجه‌ای در بر ندارد....
    اوزی ساکن شیراز در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری