شریف بازرگانی
یکی از یاران موزه مردم شناسی اوز به نام مرجان شیرازی با ارسال عکسی از مادر مرحومه شان، به ذکر خاطراتی از اقامت خود در اوز، در دوران کودکی پرداختند. مسئولین موزه مردم شناسی اوز با پیگیری های مداوم، موفق به شناسایی اسامی افراد حاضر در تصویر شدند.
ضمن تشکر از کسانی که در یافتن و انتشار این تصاویر ما را یاری می کنند، از عموم مردم عزیز تقاضا داریم اگر اینگونه خاطرات، تصاویر و یا فایل های صوتی و یا تصویری دارند، برای ما ارسال نموده تا در آرشیو موزه ذخیره و نگهداری نماییم و در صورت رضایت خودتان، این مطالب را در پایگاه خبری موزه اوز و اینستاگرام موزه درج نماییم.
آدرس پایگاه خبری موزه مردم شناسی اوز
آدرس اینستاگرام موزه
آرشیو موزه مردم شناسی شهرستان اوز
صاحب تصویر: مرجان شیرازی
موضوع: عکس یادگاری مدیر و دانش آموزان دبستان پروین اعتصامی اوز
اسامی افراد:
ایستاده از راست: خدیجه نامور، فریده یزدانی، فاطمه گل فقیهی، رقیه رهنما، خدیجه کاظمی، فتحیه زرنگار، طاهره صدق کردار فسایی ( خواهر یکی از معلمین )، اشرف شناوری ( مدیر و معلم کلاس ششم )
نشسته از راست: خدیجه زارعی، رقیه صدیق، کلثوم فقیهی، هما کرامتی، صالحه بهروزیان
فرزان تیمناک ( شخص داخل اتاق تاریک سمت چپ )، فرزند غلامحسین تیمناک
تاریخ: ۶ اسفند ۱۳۳۷
مکان: اوز، منزل تیمناک
شماره: ۲۸۸
مرجان شیرازی ارسال کننده این تصویر اینگونه تعریف می کند:
مرحومه مادرم متولد ۱۳۱۴ بوده در این عکس ۲۳ ساله است. او از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۲ در منطقه لار و اوز به عنوان آموزگار خدمت می کرد.
او خاطرات خوشی از مردم خوب و نجیب و بافرهنگ آن مناطق داشت.
زلزله او و همکارانش را بسیار ترسانده و رنجور کرده بود ولی باز به گفته خودش ۷ ساعت مسیر طولانی سخت شیراز و لار را طی می کرد تا به کلاس درس برسد. عکس های جالبی از آن دوران باقیست. پیج شما را در اینستاگرام دیدم و من به یاد مادرم افتادم. بچه هایی که مادرم معلم آنان بوده الان حداقل ۷۷ سال سن دارند. این عکس دانش آموزان دبستان دخترانه پروین اوز در سال ۱۳۳۷ است و مادرم سمت چپ، هم مدیر مدرسه و هم معلم کلاس ششم بوده است.
مادرم دیپلم طبیعی از دبیرستان ناظمیه شیراز گرفته بود. متاسفانه اسم دانش آموزان را نمی دانم . اسم مادر مرحومم اشرف شناوری است که با خانواده محترم تیمناک نسبت فامیلی داشت و با هم در لار و اوز خدمت می کردند. پشت نویس عکس، دست خط مادرم است. تعدادی مکاتبات اداری مادر با رئیس فرهنگ لار و ابلاغ ایشان برای شروع به کار بعد از زلزله ۱۳۳۹ موجود است که پیدا می‌کنم و برایتان می فرستم.
از عکس پیداست که مردم آن خطه در آن سال های دور، برای آموزش دخترانشان ارزش قائل بودند. از تاریخ عکس۶۵ سال می گذرد. دو فامیل در اوز به نام های خضری و آموزگار یادم است. گویا در مدرسه خدمتکاری به اسم حاج محمد شریف داشتند که مادر خدا بیامرز او را حاج مش شریف خطاب می کرد. عکس در منزل مرحوم غلامحسین تیمناک گرفته شده باشد زیرا مادر به خاطر نسبت فامیلی درکنار آن خانواده بزرگوار زندگی می کرد. ایشان رئیس فرهنگ اوز بود و تمام خانواده مرحوم تیمناک در استخدام اداره فرهنگ بودند. در آن سال‌ها میوه و سبزی تازه در آن مناطق کم بود و مادرم از معجونی می گفت که از ماهی درست می شد و به آن مهوه می گفتند و مردم خوش باطن و دست و دلباز اوز همیشه کوزه های سفالی بزرگی از این فرآورده محلی که به دلیل نزدیکی به سواحل جنوب در دسترس آنان بود برایشان تحفه می آوردند.
در بازار لار و اوز اجناس خارجی زیبا و پارچه و عطر و دمپایی و روتختی موجود بود که گویا مردان آن خطه در تجارت با شیخ نشین های خلیج فارس با خود می آوردند و ما یکی از آن روتختی های زیبا و مخملی را به یادگار در منزل مادرم نگه داشته ایم. در آن سال‌ها تعداد مردان شهر کم بود و اکثر آنها برای کار و تجارت در سفر بودند.
دو خاله به نام های مینو و نیکو شناوری داشتم که در آن زمان ۸ و ۱۰ ساله بودند و به نوبت به همراه مادر به اوز آمدند تا مونس مادرم باشند و در آنجا درس خواندند و خیلی از مردم اوز و همکلاسی ها خاطرات خوش داشتند. حیف که هر دوی آنها به رحمت خدا رفته اند وگرنه چه حرف‌ها که برای شما نداشتند. خدا همه را مورد رحمت خود قرار دهد. الهی آمین
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است
بسیار عالی. دل نوشته ای زیبا ویادگاری از معلمان خوب. و رحمت. کش. آن. دوران. یاد و خاطره آسان. گرامی
سپاس از آقای شریف بازرگانی و همکارانش
خداوند آن معلم بزرگوار رامورد رحمت خود قرار دهد که درآن زمان باوجود تمام سختی‌ها علم ودانش خودرا دراختیار دانش آموزان آن زمان قرار داد وبا تشکر ازدختر محترم ایشان که خاطرات جالبی رابرای ما زنده نمودند.
من که اکنون در سن ۷۲ سالگی به سر می‌برم آن دوران را به یاد دارم
خانواده شریف و نجیب تیمناک که مادر بزرگوار شما نیز یکی از آنان است حق بزرگی به گردن مردم اوز دارند
آنان با دلسوزی هرچه تمام‌تر به مردم خدمت کردند و دانش آموزان را مانند فرزند خود می‌پنداشتند و بسیار مورد احترام و محبت مردم بودند
حال که چند نسل از آن دوران گذشته هنوز که هنوز است مردم اوز آنان را به خاطر دارند و یاد آنان را گرامی می‌دارند
یاد و خاطره آنان نزد مردم اوز جاویدان است
خداوند رفتگان آن مجموعه که مادر مرحومه و بزرگوار شما را نیز در بر می‌گیرد غریق رحمت و جنت فرماید
الهی آمین
دوستان بزرگوار و پاکدل از لطف شما نسبت به مرحوم مادرم که مردم آن خطه را دوست میداشت و از زندگی در کنارشان خاطرات شیرین داشت سپاسگزارم . خداوند شمارا در پناه خودبگیرد و سرزمین شما را آباد گرداند