مرحوم احمد فریدى فرزند عبدالله، متولد ١٣١٢ اهل اوز و دندانپزشک ، سالیان متمادى در آلمان مى زیسته و در مهرماه ١٣٩٣ در آلمان به رحمت خدا رفته است. مسعود فریدى فرزند زندهیاد محمدعلى، برادر زاده احمد فریدى گواهینامه دوچرخه سوارى ایشان را در سال ١۴٠٠ به موزه مردم شناسى اوز اهدا نمود. گواهینامه مرحوم احمد فریدى، در سال ١٣٢۶ شمسى صادر شده، مجلّد و داراى چندین برگه و ابعاد آن ۱۲ در ۹/۵ سانتیمتر است . پنج صفحه اول آن سفید و در صفحه ششم، مشخصات صاحب گواهینامه، محل اقامت، تاریخ صدور و امضاى رئیس کلانترى مستقل لار درج شده است. مُهر کلانترى لار و تمبر وزارت دارایى نیز در این صفحه دیده میشود. دارنده گواهینامه، آن زمان ١۴ ساله بوده است. در صفحه هفتم، عکس احمد فریدى الصاق شده است. صفحه هشتم و نهم مخصوص درج حسن رفتار دوچرخه سوار است. صفحه دهم و یازدهم جهت درج سوء رفتار و خطاهاى احتمالى دوچرخهسوار است. ذکر این نکته لازم است که هم خطاهاى دارنده گواهینامه و هم محاسن دوچرخه سوار در این گواهینامه درج مىشده و صرفاً به نقاط منفى دارنده گواهینامه نگاه نمىشده است و جالبتر اینکه صفحه حسن رفتار جلوتر از صفحه سوء رفتار است. صفحات باقیمانده یعنى دوازدهم تا شانزدهم نیز خالى است.
در خبری که پیشتر یکی از خبرگزاری ها منتشر کرده بود رئیس پلیس مرکز صدور گواهینامه راهور ناجا گفته بود: قدیمی ترین گواهینامه دوچرخه سواری که هم اینک در آرشیو پلیس راهور وجود دارد مربوط به ۷ شهریور سال ۱۳۴۵ هجری شمسی است. بر اساس این خبر ، حسن معینی متولد ۱۳۲۳ در سن ۲۲ سالگی موفق به اخد تصدیق نامه دوچرخه سواری شد.
ضمن تشکر از مسعود فریدى، لازم به یادآورى است که ایشان گواهینامه دوچرخه سوارى خود را که در سال ١٣۵٠ از اداره شهربانى بندرعباس به نام گواهینامه رانندگى دوچرخه پایى دریافت کرده، به موزه مردمشناسی اوز اهدا نموده است. پشت گواهینامه قید شده که دوچرخهسوار ملزم است همیشه گواهینامه، به همراه داشته باشد و تکرار چند تخلف دوچرخه سوارى همچون سرعت زیاد، سبقت و انحراف به چپ از موارد ضبط گواهینامه است.
نگارنده: شریف بازرگانى ( مسئول موز ه مردم شناسى اوز )
خیلی هم خوب که تشریف آوردند و این موزه مردمی را دیدند ، آیا خودشان کمکی به پیشرفت این موزه کردند و یا اینکه فقط آمدند دیدند و رفتن؟...
رکنی در مطلب: بازدید ثریا ترکان بازرس استانداری، از موزه مردم شناسی شهرستان اوز
الهی هر چه زودتر دست ظالم از سر مظلوم کوتاه شود...
یک موزه ای در مطلب: سندی تاریخی در موزه اوز و اعلام حمایت مردم اوز از فلسطین در سال ۱۹۴۸
غرورآفرین است...
از اوز در مطلب: سندی تاریخی در موزه اوز و اعلام حمایت مردم اوز از فلسطین در سال ۱۹۴۸
جالب بود...
میم در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
ممنونم از پردازش به این موضوع مهم...
عرفان در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
اخی باخوادن این نوشته زیبا یاد خدابیامرز مادرم افتادم همیشهنان تنوری تفتون وکلوچه میپخت وفذای محلی می خورد ماهم باید این فرهنگ خودمان را نگهداریم وانرا توسعه بدهیم درود ب...
در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
مطلب بسیار جالب و ارزنده ای است به راستی که غذا های سنتی ومحلی. پیوند دهند نسلها. و مردمان. یک خطه. میشوند...
اوزی. از شیراز در مطلب: اهمیت حفظ غذاهای بومیِ جنوب فارس و هرمزگان، از منظر مردمشناسی
کاش این کتاب ارزشمند دوباره چاپ بشه من الان جند سال هست دنبال نسخه ی کتاب هستم، ولی متاسفانه اصلا گیر نمیاد...
در مطلب: کتاب تاریخ دلگشای اوز ، هدیه خاندان کرامتی به مردم اوز
با تشکر که یاد گذشته را در دلمان زنده کردید ولی بهتر بود کاملتر توضیح میدادین که به ازای هر بچه ی فوت شده فکر کنم دو تا کوزکی میدادن . در هر حال خوبه که سنتهای قدیم رو نس...
در مطلب: کوزَکای بَراتی، کوزه ای با خاطراتی به شیرینی سالهای کودکی
پاسخ به اوزی ساکن شیراز: “ اکثریت مطلق گویشوران این زبان، آن را زبان اچمی مینامند. “ بر پایه ای چه مدرکی ؟ در مورد زبان و یا گویش اوزی و زبان بیشتر مردم جنوب استان پارس...
احمد ز اوزی در مطلب: با نویسندگان اوز (۲) – عبدالله خضری